De jongens van het Glaspaleis

“De jongens van het Glaspaleis” is een roman die op 30 Augustus 2014 is verschenen bij de Maastrichtse  Uitgeverij TIC.

In dit blog kun je lezen over de achtergronden van dit verhaal en de ontstaansgeschiedenis, maar ook de ontwikkelingen en het laatste nieuws bijhouden. En het wordt  zeer op prijs gesteld als je een actieve bijdrage wilt leveren: er is gelegenheid om reacties, foto’s of discussies te plaatsen.

In “De jongens van het Glaspaleis” schrijft Jos Bours over het leven van drie broertjes uit een Zuid Limburgs dorpje aan het begin van de vijftiger jaren. Ze komen in een nachtmerrie terecht als hun vader plotseling overlijdt en moeder volledig de weg kwijtraakt. Jote, Nate en Miele zijn dan 6, 5 en 2 jaar. Onmiddellijk grijpt de familie van de moeder in. De jungskes worden tijdens een familieberaad onder ooms en tantes verdeeld, van hun bed gelicht en meegenomen.

We volgen de grillige ontwikkelingen van de verweesde broertjes binnen een gesloten katholieke enclave in de mijnstreek. Waar ze hun weg moeten vinden tussen merkwaardige, soms aardige, soms boosaardige, maar immer onberekenbare volwassenen met hun codes en taboes.

Als hun moeder sterft, haalt Jote onmiddellijk zijn broers terug in het ouderlijk huis. Daar ontstaat een raadselachtig mannelijk samenlevingsverband dat geen stand meer houdt als Miele op een zomermiddag een vrouw ‘die niet van hier is’ hun huis binnenbrengt.

Wat begint als een realistisch, smartelijk maar humorvol verteld verhaal ontwikkelt zich tot een innerlijke zwerftocht vol magische elementen. Met op de achtergrond de (snel veranderende) sociale omgeving van de Limburgse mijnstreek. Symbool daarvoor is het Glaspaleis.